Jastrzębski Portal informacji Kulturalnej

Jacek_Swit

Jak z szaleństwa zrodzić zamysł twórczy? Jak uporządkować i wyrazić myśli, które w drodze szaleństwa rozprysły się na tysiące iskier?
Jak poradzić sobie z nowym dniem, gdy wstając nad ranem nie ma już siły aby podnieść się i żyć?
Szaleństwo to stan, jaki nasza głowa funduje nam podczas festiwalu i zabawy, zwanej życiem. To stan, w którym nie jesteśmy zdolni ogarnąć chaosu, jaki nas dopadł i trzyma miotając na wszystkie strony
Szaleństwo, to mózg trzymany w dłoni, wyciekający przez palce, nie możemy go zatrzymać, nie możemy zatrzymać myśli, wszystko kapie na ziemię, bezpowrotnie.
Czy możemy zrodzić się z szaleństwa?
Powstać na wzór Feniksa?
Jak mamy się wyrazić?

bum

Wyrażać siebie poprzez sztukę. Różnorodną.
Poprzez sztukę możesz wyrazić swoje emocje. Możesz stworzyć muzykę, jakis obraz wiersz, cokolwiek.
Po prostu weź swoje narzędzie do pracy.. i zacznij tworzyć (:
Daj się ponieść sile tworzenia.. przelewaj sobie myśli na jakąkolwiek formę.

Sztuka ma to do siebie.. że może zatrzymać pewne nasze myśli, marzenia, uczucia..

Jacek_Swit

Wezmy zrodzonego z szalenstwa artyste, wezmy artyste niezachwianie trzymajacego sie planu, swojej drogi.
Chcialbym, tutaj na tym forum zaczac okreslac siebie w ramach tego swiata, poniewaz moje dotychczasowe doswiadczenia zresetowaly mnie na dobre. Nie wiem jak sie znowu odnalezc, to, co robilem do teraz nie dziala.
Zupelnie jak pianista, ktory nauczyl sie grac tylko i wylacznie dla jednej osoby, ukochanej, bezpowrotnie wybranej, traci ta osobe. Nigdy juz nie dotyka klawiszy, nie potrafi nawet spojrzec na instrument, ciagle jednak czuje, ze gdzies w nim cos gra. Cos go pcha jednak do nowego dnia, jakas sila, bardzo mala, ale gdzies tam sie tli.
We mnie tli sie wszystko, ale brak ognia.
Przyszedlem tutaj, poniewaz, moze jak w mitycznym swiecie odnajde jakas iskre w waszym swiecie artystycznych wizji. Jakas dyskusja, albo bezpowrotne slowo na nowo nakresli moja droge.

Feainnewedd

Zrodzonego z szaleństwa z tym sie nie zgodze, bo to nie koniecznie musi mieć wpływ na naszą tworczość. Tu chodzi raczej o naszą wrażliwość, zdolność odnajdywania piękna nawet na jakimś wysypisku na którym można znaleźć nasze dziecięce marzenia tak jak odkryłem kiedyś rozklekotanego konika na biegunach, którego nigdy nie miałem ale moc wyobraźni pozwoliła mi odnaleźć utracone piękno tamtych chwil. Huśtający nasze marzenia przy dziwnej pogodzie pomarszczonych twarzy. Pozostawiony na wietrze przy chłodnym odczuciu osamotnienia, które nie pozwalało mu zasnąć. W jego szklanych oczach, najbardziej niewrażliwych na czas odbijało się to smutne zaplecze wysypiska, przemywane czasem przypadkowym promieniem słońca oślepiającym nawet kamień, za ciężki by podnieść. To piękne, co mógł zobaczyć tak ślepy na świat. Zamarły w pozie podyktowanej przez swego mistrza, na ironię uchwyconej w biegu, oddychał spokojnie swym płucem jaźni. Nie liczył czasu, który i tak zaczął już go przeszywać czyniąc z niego dojrzały ser, którym nie był. Może chciał, lecz nikt się o to nie pytał, tu gdzieś blisko końca. Zdałem sobie sprawę że marzenia są najpiękniejsze do momentu ich spełnienia to czas wyczekiwan tworzy obraz - obraz sztuki.

Michał Kaczorek

Jacek_Swit

Szaleństwo zrodziło ze mnie artystę. Szaleństwo zrodziło artystę również z Ciebie.
Piszesz o tym, że na wysypisku na śmieci odnajdujesz utracone marzenie swojego dzieciństwa. Konika na biegunach, którego nigdy nie miałeś. Idąc koło wysypiska czuję odór zbutwiałego czasu. Smród życia i odraza do rozpadu każe mi odwrócić głowę. Moja wrażliwość na świat, dotyka mojego żołądka i wzbudza odruch wymiotny. Nie widzę na tym polu zgnilizny i syfu żadnych zaprzepaszczonych marzeń, żadnych przebłysków dzieciństwa, które wbijają w ziemię, uruchamiają wszystkie inne zmysły. Kojarzy mi się raczej z wszystkim, co najgorsze, kojarzy mi się z niczym, dopóki nie pokazujesz mi, że na tym wysypisku może być ukryte marzenie
Jesteś, zatem szaleńcem w moich oczach, w oczach miliona innych ludzi także.
Ale, poprzez Twoje szaleńcze słowa budzi się we mnie wrażliwość. Spoglądam na to wysypisko Twoimi oczami, moimi oczami, Twoimi słowami. Szukam konia, ukrytego pomiędzy zwaliskami śmieci i dostrzegam kryształowe oczy spoglądające na mnie odbiciem niezliczonych dni i nocy. Wpatruję się w nie z utęsknieniem i zapalczywością, ale nie mogę wzbudzić obrazu szczęśliwego dzieciństwa. Raczej noc przemawia do mojej wyobraźni. Czy brak mi wrażliwości? Z mojej niewrażliwości do świata chcę zrodzić w sobie wspomnienie jak najgorsze i opisać je, sprawić, aby zaczęło tworzyć.
Wrażliwość potrzebna jest innym, ludziom, dla których sztuka jest przeznaczona. Z mojej niewrażliwości mogę zrodzić sztukę, może być zrodzona z Twojej wrażliwości. To nie wrażliwość kreuje nasze dziecko…
To coś innego…

Feainnewedd

Moge i być szaleńcem wcale sie gorzej przez to nie czuje najgorzej czują się ludzie którzy nazbyt myślą o sobie. W tworzeniu sztuki nie jest ważne kto jest autorem tylko jak ona sama potrafi się bronić.

Jacek_Swit

Przecież sztuka, to autor. Nie ma sztuki, bez twórcy. Jak możesz powiedzieć, że nieważne jest to, kto jest autorem? Twoja indywidualność tworzy coś. Przed czym ma się bronić sztuka? Nie rozumiem tego sformułowania. Moja sztuka musi się bronić tylko i wyłącznie przede mną. Przed nikim innym. Może chcesz obronić swoją sztukę przed niezrozumieniem?
Może myślę o sobie, może trzeba myśleć o sobie, zgłębiać swoje jestestwo. Zrozumieć myśli. Poznając siebie, poznajesz świat. Możesz określić swoje spojrzenie. Możesz je rozwinąć. Skoro nie zrozumiesz siebie, jak zrozumiesz drugiego człowieka, jak zrozumiesz sztukę?

Feainnewedd

Dziekuje za odpowiedz, jak widzisz slowa maja wielka moc dlatego moge tak powiedziec a to nadaje rozmowie pewną zwinność.

Jacek_Swit

Słowa mają wielką moc? O Boże, za niedługo napiszemy z naszej rozmowy tekst do piosenki Piaska.

"Słowa mają wielką moc, chwyćmy się za ręce...
jest magiczny kraj w nas, blebleble.....
blebleble.... "

Czy nie można nadać zwinności rozmowie, poprzez chwilowe zastanowienie się nad tym, co mówimy? Co piszemy?
Ja nie neguję niczego, ja proszę tylko o zastanowienie się nad słowami.
Słowa, to mój warsztat. Słowa, to moje życie. Słowa znaczą więcej, niż inne osoby dla mnie. Ale to ja tak odbieram to. Nie świat.
Jak wy odbieracie swoją sztukę?
Z wielką mocą, jak pan Michał?
Czy z wielkim szacunkiem?

Feainnewedd

na początku Towojej odpowiedzi niby to ironia 'Słowa mają wielką moc? O Boże, za niedługo napiszemy z naszej rozmowy tekst do piosenki Piaska.
', a później sam przyznajesz, ze słowa maja dla Ciebie wiecej znaczenia niż ludzie. Słowo ma moc twórczą. Mozemy pokazywać nowe światy, albo zapachy, wprawiać w dobry humor lub manipulować ludźmi.Ile ludzi zginęło już przez słowa zapisane na jednej kartce lub przetrwało non omnis moriar

Jacek_Swit

Na początku mojej odpowiedzi nie niby to ironia, ale na pewno ironia i rozgoryczenie. Ironia zamierzona. Rozgoryczenie przypadkowe...
Czy ktoś spróbował kiedyś przeczytać bardziej wartościowe książki, a nie zachwycał się Alchemikiem, który jest plagiatem i niczym nowym.

fasola

Jacek_Swit

Proszę bardzo, wyjaśniam.
"Siddhartha", książka napisana przez wybitnego pisarza niemieckiego, Hermana Hesse w 1922 roku, czyli na sześćdziesiąt sześć lat przed "Alchemikiem".
Autor uhonorowany został literacką nagrodą Nobla w 1946 roku. Był prozaikiem, poetą i eseistą.
Polecam też inną książkę tego pisarza, "Wilk Stepowy", wnikliwą, surrealistyczną wędrówkę po świecie wewnętrznym artysty, jako twórcy i człowieka.
Kto chce, tego zachęcam do porównania obydwu dzieł.
Chciałem zauważyć również, że żadne gwiazdy na niebie, ani przychylny wszechświat nie wskazują na to, aby Paulo Coelho miał kiedykolwiek zostać laureatem tej prestiżowej nagrody.

fasola

Hmm, Alchemika znam prawie na pamięć, więc nie omieszkam porównać obu dzieł. Oczywiscie podzielę się wszelkimi spostrzeżeniami Smile

Feainnewedd

Jasne ze czytałem "Siddhartha".wartościowe? wymień pare książek jakie są dla Ciebie wartościowe, jak nie czytałem to postaram sie przeczytać. Każdy ma inny poziom wartóści może Antoine de Saint Exupéry 'twierdza' nie jest tak znana książką i ktoś może powiedzieć mało wartościową, ale czy alchemik jest jest mniej wartościowy od Siddhartha?? Jeśli chodzi o słowa to przyznałeś że nie mają wielkiej mocy sprawczej, ale je lubisz to Twój warsztat i są dla Ciebie ważne, nie bede sie dalej wypowiadał na ten temat bo widze juz koniec.


	Jastrzębski Portal informacji Kulturalnej Kultura i sztuka w Jastrzębiu i okolicach		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj